Fantasten en Hoeren

Het wachten is nog steeds op de ERSPC "Quality of Life" studie. We hopen dat Fritz Schröder die inmiddels de 80 is gepasseerd en eerste auteur is van de laatste 0,1% ERSPC publicatie nog lang leeft. Anders kan kan er niet met hem afrekenend worden over de massale letselschade die  is aangericht. Het gerucht gaat dat de verschillende committees van het ERSPC met elkaar in de clinch liggen over de formulering van de "levenskwaliteit"  nadat hun manuscripten hierover geretourneerd werden door het New England Journal of Medicine. Insinuaties? We zullen zien...

De tegenstander behandelt een verzonnen ziekte, geen zieken. Een hersenspinsel, geconstrueerd met cijfertjes, cijfertjes die ook al niet kloppen.

Zelfverzonnen ziekte? Inderdaad, in 9 vd 10 gevallen. Onder de microscoop vertoont het beeld weliswaar invasieve groei -een kenmerk van kwaadaardigheid - maar over de biologische activiteit van dit microscopische beeld  is ook door de afwezigheid van symptomen, meestal niets te zeggen. Empirisch is een hoge Gleason score een indicator voor hoge biologische activiteit. Maar deze score kan een blinde biopsie niet betrouwbaar bepalen. Alleen in gevallen waarin alle biopsienaalden vol zitten met tumor kan er iets zinnigs over worden gezegd, maar dan heeft de patient meestal ook symptomen dwz is ziek.

De Schröders en Bangma's van deze wereld zijn wereldvreemde fantasten. Uiteindelijk maken zij de patient ziek. Er zijn grote aantallen mannen die lijden door incontinentie of ander toegebracht letsel door hun agressieve lokale therapieen. 1x keer is vaak niet genoeg. Het is niet ongebruikelijk dat eerst geopereerd wordt, dan bij de eerste PSA stijging radiotherapie krijgen en vervolgens bij een nieuw PSA stijging hormonale behandeling, zonder dat de patient ooit een klinisch symptoom heeft gehad. PSA stijgingen na lokale behandeling zijn geen  zeldzaamheid  Kijk bijvoorbeeld hier.

In de slipstream van deze megalomane dadendrang floreert inmiddels een soft circuit waarvan de Kankerhoer Marion Bloem het icoon is geworden. Zij en haar valse vriendje zijn inmiddels vaste prik bij de gala-openingen van Prostaatklinieken die als paddestoelen uit de grond schieten. Zie ondermeer de smakeloze video op deze pagina. Het praatcircuit dat zij op gang probeert te brengen over "leren omgaan met"  maakt iedereen week en niemand blij. Letselschadevergoeding geeft wel voldoening,

Eén interessant zinnetje

Voor wie hier voor het eerst komt, het ERSPC is een grote vergelijkende studie naar het nut van screening voor prostaatkanker. Om te begrijpen waar het hier precies over gaat is het nuttig ook dit en dit te lezen

In de nieuwe ERSPC-publicatie in het New England Journal of Medicine van 15 maart jl staat 1 belangrijk zinnetje: An evaluation of the effect on quality of life is pending.

Wat een analyse waarin aan de creditzijde een ultra-miezerige 0,1% daling aan prostaatkankersterfte staat(was 0,07% in de 2009 cijfers) staat, maar de debetzijde volledig onbesproken blijft en blijkbaar nog steeds bestudeerd wordt! Op voorhand staat al vast dat wat betreft incontinentie en impotentie na ingrepen in vele procenten respectievelijk tientallen procenten gedacht moet worden. Maar de geleerden kunnen kennelijk niet uitmaken wat dit voor een individu betekent. Dit na bijna drie en een half jaar want de bestudeerde gegevens hebben betrekking op de periode voor 1 januari 2009.

Vergelijken we de 11 jaarscijfers van de 2012 publicatie met de 9 jaarscijfers van de 2009 publicatie dan zien we dat nu 1055 mannen opgeroepen moeten worden voor screening waarbij 37 ontdekte kankertjes in behandeling moeten worden genomen om na 11 jaar 1 sterfgeval aan prostaatkanker te voorkomen. In 2009 waren deze cijfers respectievelijk 1410 en 48. Of je een man nu moet vertellen dat hij een kans van 1 op 37 heeft om tot de geluksvogels te behoren of 1 op 48, het blijft een oneerbaar voorstel dat geen enkel normaal denkend mens zou accepteren, zeker gezien de neveneffecten. Het kan nauwelijks anders dan dat de "patient" over deze gigantische overbehandeling niet voldoende is ingelicht.

De totale sterfte (alle doodsoorzaken) in 11 jaar was in beide groepen (55 tot 70 jaar oud bij randomisatie) gelijk ca. 19%. Deze sterfte gaat de komende jaren hard omhoog schieten. Een verdere verbetering van hun non-resultaat waarop de onderzoekers speculeren zal door sterfte aan andere oorzaken voor het grootste deel teniet gedaan worden.

Voorlopig even tot zover. Bij de publicatie zit een 24 pagina lange bijlage. Ik heb deze even snel doorgenomen op quality of life maar ook hier niets. Wel veel  cijfertjes waarop ik in een volgend stuk zal terug zal komen.